Tarcie ujemne
Tarcie ujemne na pobocznicy pala jest zjawiskiem, które powstaje na skutek osiadania gruntu w pobliżu pala. Grunt odkształcający się dokoła pala pociąga pal w dół, redukując w ten sposób jego nośność przy zadanym osiadaniu pala.
Parametry wejściowe do oceny wpływu tarcia ujemnego na pobocznicy są to - osiadanie powierzchni gruntu w oraz głębokość aktywna tej deformacji h. Dla jednolicie rozłożonych obciążeń wokół pala, wartość w powinna być mierzona w odległości równej trzykrotnej średnicy pala od powierzchni zewnętrznej. Wartość reprezentuje głębokość, na którą wpływa osiadanie powierzchni gruntu, poniżej której zakłada się grunt nieściśliwy bez deformacji.
Obliczenie tarcia ujemnego przeprowadzane jest najpierw przez wyznaczenie granicznych sił ścinających przenoszonych przez pal Tlim. Procedura rozwiązania zakłada, że osiadanie gruntu zmniejsza się liniowo wraz z głębokością od wartości w na powierzchni gruntu do 0 na głębokości h. Określona wartość osiadania gruntu jest zatem zakładana dla każdego poziomu pod powierzchnią gruntu do głębokości h. Siły powstałe w sprężynach (podpierających poszczególne elementy) na skutek ich odkształcenia są wyznaczane, a następnie odejmowane od Tlim w celu redukcji nośności pala.
Z przedstawionej teorii wynika, że dla większego osiadania w lub większej głębokości h, wartości Tlim mogą spadać do zera. W skrajnych przypadkach, tarcie ujemne może całkowicie wyeliminować nośność pobocznicy, tak że pal jest oparty jedynie na podłożu sprężystym pod palem.